Bijten van de pup is grenzen verkennen
Het bijten van de pup was wel heel doortastend. Deze jonge Boomer van net 6 maanden maakte het wel erg bond. De vrouw had mij gebeld voor een afspraak want ze wilde kijken of ze haar hondje toch nog kon heropvoeden. Het beestje blafte alles bij elkaar en trok continue de aandacht. Ook kreeg de eigenaar dit hondje niet te pakken als hij zich weer eens misdroeg. Het aantal bijtincidenten was inmiddels al niet meer te tellen en flink ook.
Het consult voor het bijten van de pup
Aangekomen liet de vrouw mij binnen en stond de Boomer vrolijk te kwispelen in de huiskamer. Toen ik nog twee stappen zetten sprong de Boommer tegen mij op. Ik corrigeerde het hondje en ‘hap’ ik werd gebeten. Meteen had ik het hondje te pakken en legde het op zijn zij. Daarbij gebruik ik een speciale greep wat de moeder of een andere hond ook zou doen bij deze misdraging. Maar het Boomertje spartelde langs alle kanten en probeerde mij weer te bijten. Toen legde ik het hondje op z’n rug en pakte het bij de nek/borst om het rustig te krijgen. Zeker twee minuten duurde het voordat het hondje zich overgaf. Daarna kon ik alleen mijn hand op het hondje laten rusten en bleef het kalm. Vervolgens liet ik het hondje los en ging het naast mij op een verhoging liggen.
Wat een kleine boef is dat, was mijn reactie en ik stelde mij voor aan de zus van de vrouw die mij binnen liet. Ja gaf ze aan we zijn er niet de baas meer over en het is verschrikkelijk. De hond bijt ons in onze enkels als we rustig aan tafel zitten. Of opeens in je hand als hij op schoot ligt. Het is niet meer normaal hoevaak we al zijn gebeten.
Nog een correctie
Vervolgens tijdens ons gesprek kwam de Boomer er weer bij en sprong tegen mijn stoel aan waarbij ik een correctie gaf. En weer ‘hap’ in mijn hand. Meteen greep ik de Boomer en legde het op mijn schoot waar het bijten doorging. Een correctie door het beestje in zijn nekvel te pakken en over was het. Zo heeft het hondje vervolgens ruim 10 minuten op mijn schoot gelegen waarna ik het half slapend in zijn bench deed. Vooral dat kalme en de rustige manier waarop ik met het hondje omging was het succes. In de bench zat het beestje nooit omdat het niet ophield met blaffen.
Zelfs de buren waren al een paar keer aan de deur geweest vanwege geluidsoverlast. Maar nu was het hondje rustig en lag het half te slapen. Vervolgens vroeg ik naar het uitlaten. Ook hier gaf de vrouw aan al tijden niet meer naar buiten te zijn geweest vanwege het blaffen en tekeer gaan naar alle honden en mensen.
Uitlaten van je hond en andere honden
Omdat de Boomer lekker rustig was stelde ik voor om toch weer naar buiten te gaan en te gaan wandelen. Ik gebruik daarvoor een special lijn waarbij ik de aandacht van de hond hoog in de nek en de kop kan verleggen. Het hondje sprong even want het was voor het eerst weer buiten maar na paar meter was het normaal. Na een korte wandeling besloot ik eerst mijn jongste herder erbij te nemen om te kijken wat voor reactie ik zou krijgen.
De reactie was dat het Boomertje op mijn herder afging en wilden springen. Grommen en blaffen van mijn herder hield het Boomertje op afstand. Mijn honden zijn gewend aan andere probleemhonden en geven graag aan hoe je je als hond dient te gedragen. Vervolgens begreep het boomertje wat er van hem verlangt werd en hield hij zich rustig en ging zitten op een half metertje afstand.
Volwassen hondengedrag
Bij mijn oudste herder van 15 jaar was het Boomertje alles weer vergeten en dacht even tegen mijn Abby op te springen. Mijn hond tilde haar lip op en gaf een grom. Vervolgens keek ze het hondje aan en ging rustig liggen. Verbaast keek het boomertje naar mijn Abby en probeerde het nogmaals. Abby tilde alleen haar lip op en het hondje bleef staan op een halve meter. Vervolgens ging het zitten voor Abby en het leek wel of de twee communiceerde met elkaar. Vervolgens ging het Boomertje liggen en liet zich niet meer horen. De baasjes waren verbaasd over deze reactie van hun hond en vroegen mij om tips voor de volgende dagen.
Dit Boomertje was de baas geworden en de mensen wereld was zijn speeltuin geworden. Ik ga daarbij altijd weer terug naar de basis. Zie het hondje als een dier en daarna als een hond. Beperk zeker in het begin de bewegingsvrijheid van de hond. In het wild mogen de hondjes echt niet overal komen en loopt de moeder niet achter de hondjes aan om ze steeds weer uit de problemen te halen. Contacten met soortgenoten gaan altijd via de moeder. Dus al baasje sta je tussen je hond en ander honden. Je kunt dit proces van contact maken goed begeleiden en alleen doen bij stabiele honden.
Corrigeer het bijten van de pup vanuit rust
Niet boos worden is ook z’n item. Hoewel dit hondje het bloed onder de nagels haalde was rust en doortastendheid de succesformule bij het bijten van de pup. Boos zijn is een onstabiele energie voor de hond en dus krijg je een zelfde reactie.
Nu gaat het goed en zal het straks een voorbeeldig hondje zijn die overal mee naartoe kan met zijn baasje.
Heb je zelf z’n uitdaging corrigeer dan op tijd en laat het niet te ver komen. Als dat nou echt niet lukt, contacteer mij dan! Dit hondje kan nu bij zijn baasje blijven maar het was op het nippertje.