Soms zijn de gedragsproblemen rondom de hond zo groot dat de hond in laten slapen de enige uitweg lijkt te zijn. Vaak is er dan al van alles geprobeerd en zijn de eigenaren teneinde raad. Ook komt het voor dat de hond een kind heeft gebeten en zijn de ouders bang voor herhaling. Het beschadigde vertrouwen in je eigen hond is een groter probleem dan het in eerste instantie lijkt te zijn.
honden zijn bij uitstek beesten die zich laten leiden door energie van de verzorgers, mensen en beesten om hen heen. Honden leven altijd in het hier en nu en bemerken spanningen van hun verzorgers en leven daarnaar. Deze spanning vanwege het beschadigde vertrouwen van de eigenaar in de hond, maakt hem een zwakke leider in de ogen van de hond. Een zwakke leider kan geen veiligheid en geborgenheid beiden waardoor de hond zelf het leiderschap op zich neemt. Echter zijn maar weinig honden, net als maar weinig mensen echte leiders, waardoor ze maar een beetje doen.
Dit laatste is het grootste probleem bij agressie, angst, bijten en overmatige dominantie. Vaak proberen trainers met harde hand de ontspoorde hond weer in het gareel te krijgen maar dit maakt de onzekere hond nog onbetrouwbaarder.
Dit komt omdat een harde hand nog steeds geen leiderschapskwaliteit is maar een vorm van onstabiele uiting naar de hond.
Wat dan wel
Honden zijn gevoelig voor contact en zijn uitermate geïnteresseerd in mensen die niet in hen geïnteresseerd zijn. Deze nieuwsgierigheid kan soms gebruikt worden om bovenstaand gedrag te doorbreken. Per hond is het anders maar er is vaak wel een oplossing te vinden. Het blijft een trouwe viervoeter die een spiegel is voor ons mensen. Hierbij werk ik altijd met het gedrag van de hond en wat deze laat zien aan de eigenaar. Waarom doet de hond dit op deze manier en wat wil de hond hiermee bereiken. Als dit antwoord er is kan de eigenaar werken aan dit gegeven en lost het het probleemgedrag op van de hond.
Mocht je twijfelen aan de juistheid om de hond in te laten slapen en wil je nog kijken of er oplossingen zijn te bedenken neem dan contact met me op voor het te laat is. Bel me via +31 (0)621267780 of mail en leg mij je uitdaging voor.
Teef duitseherder als pup 4 keer aangevallen door andere honden..daardoor angstig en onzeker geworden en gebleven leefde samen met een Duitse herder reu die stabiel was. Helaas hebben we hem moeren laten inslapen wegens spondylose. De problemen mer het teefje zijn nu groter en erger blaft op alles wat buiten beweegt trek ook hard aan de riem dan en staat soms met het schuim op haar bek. is heel de dag gestrest hijgt heel de dag Piept veel je merkt dat ze haar maatje kwijt is en zich geen raad weet wat ze buiten moet doen..binnen is ze ook heel onrustig tot we naar bed gaan dan ligt ze op de slaapkamer alles dicht en donker dan valt ze pas in slaap..het os geen verlatingsangst maar puur angst en onzekerheid we hebben medicatie van de dierenarts gehad voor honden met verlatingsangst maar dat werk nog niet na 2 weken..we zijn radeloos we willen het beste voor de hond maar ik ben bang dat er geen echte oplossing is.
Beste Marjan,
elke hond zoekt in zijn begeleiders een stabiele baken waaraan hij zich vast kan houden. Dat baken moeten de eigenaren zijn en dan los je de meeste zaken uiteindelijk wel op. Medelijden of het uit de weg gaan van situaties lost vaak niets op. Wel het vertrouwen geven aan de hond dat hij samen met de leider de situatie onder controle heeft zal ertoe leiden dat de rust terug kan keren.
Een hond zoekt altijd die leider en als deze er niet is gaat hij het zelf doen maar de meeste honden zijn hier echt slecht in. Slechts 5 van de 100 honden kan een leider zijn en de rest is volger.
Dat is het proces waarin de hond nu zit. Mogelijk moet je slechts een paar dingen anders doen om de rust weer te laten terug keren.
Ik heb een Engelse Cocker Spaniël van net een jaar waarvoor ik al verschillende oplossingen heb gezocht opdat hij zijn dagelijkse maaltijd, voor mij in een veilige situatie, inneemt. Ik heb ondertussen altijd al een oplossing gevonden wat zonder grommen en aanvallen naar mij toe gebeurt. Soms moest ik naar een andere oplossing zoeken omdat er plots agressie optrad. Het eten geven gebeurt wel met een barrière tussen mij en de hond, anders komt hij verschillende malen naar mij toe gelopen om mij te bijten. Dit is baknijd en normaal gedrag bij de hond, maar leef er maar eens mee.
Ikzelf heb CRPS en moet oppassen van niet gekwetst te worden. Dit kan voor mij een blijvend gevolg hebben.
Als mijn hond bijt, bijt hij goed door.
Rond zijn leeftijd van 8 maanden was hij te mager en nam hij alles van straat, ook wat oneetbaar was, in zijn mond. Ik verwijderde dit steeds, wat in artikels afgeraden wordt. Maar ik kon niet toekijken dat mijn hond dit opat. Er werd op zijn 8 maanden een pancreasprobleem vastgesteld waardoor hij geen vetten opnam dat, na enkele maanden supplementen in te nemen, opgelost is.
Maar nu is het soms niet te voorspellen wanneer hij wenst te grommen en mij onmiddellijk aanvalt als ik bijvoorbeeld zijn pootjes wil afdrogen (na een wandeling in de regen), waardoor ik tracht in te schatten hoe zijn gemoed is en ik het regelmatig niet meer doe.
Onlangs wou ik zijn puppyren (met hem er in) lichtjes verschuiven en schoot hij als een bezetene omhoog met een zware agressieve aanval naar mij toe, maar gelukkig was er een barrière van een puppyren.
Dit klasseer ik niet onder baknijd en bezitsagressie heeft hij normaal niet.
Ook kan hij gewoon met mij mee naar een eetgelegenheid en blijft hij rustig zitten als ik eet.
Zijn ouders hebben een Hongaarse roots. Testen op erfelijkheid zijn niet gebeurd, ook niet op de ouderdieren (vernam ik).
Ik heb bij mijn hond het gevoel dat hij geen onderscheid kan maken wat goed en slecht is.
Binnenkort moet hij naar een kapsalon en moet zijn haar geplukt worden. Ik heb ook al door dat wanneer iets hem niet zint of een beetje ongemak veroorzaakt, hij ook onmiddellijk tot de aanval over gaat.
Ik ben geen voorstander van euthanasie en liet dit in het verleden niet bij mijn oudere dieren toepassen, maar bij dit mooi jong hondje komt die vraag af en toe bij mij op die ik dan even vlug terug laat verdwijnen.
Ik weet zelf niet of ik dit ooit te boven zou komen, maar moet nu meer met mijn eigen gezondheid rekening houden.
Mijn hondje is, volgens mij ook niet te plaatsen. Hij is angstig van aard en moet niet in een draaideurasiel belanden.